در مسیر پرتلاطم تغییر

ما از خط مرزی ورود به سرزمین عجایب گذر کرده‌ایم - سرزمینی با آشفتگی‌های غیرقابل پیش‌بینی و حجم ناباورانه‌ای از تغییرات که برای آن آماده نیستیم. ، بسیاری از سازمانها در مسیر تلاش برای بقا و رشد و توسعه در این سرزمین ناکام مانده‌اند و شمار اندکی هم سرمست از موفقیت‌اند. حال ما چه کنیم؟ یا باید خود را "قربانی تقدیری" همچون انبوه شکست‌خورده‌ها بدانیم، یا باید با شاگردی در مکتب پیشگامان، "استاد تغییر" شویم. اما چگونه؟